ကိုယ္ေစာင့္တရား(၄)ပါးထားပါ။
•••••••••••••••••••••••••••••ပုဂၢိဳလ္တိုင္း ပုဂၢိဳလ္တိုင္း၊ မိမိတို႕သႏၲာန္မွာ ထားရွိရမည့္ ကိုယ္ေစာင့္တရား(၄)ပါးမွာ -
၁။ ဗုဒၶါႏုႆတိ = ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္တို႕ကို အဖန္ဖန္ပြားမ်ားျခင္း။
•••••••••••••••••••••••••••••ပုဂၢိဳလ္တိုင္း ပုဂၢိဳလ္တိုင္း၊ မိမိတို႕သႏၲာန္မွာ ထားရွိရမည့္ ကိုယ္ေစာင့္တရား(၄)ပါးမွာ -
၁။ ဗုဒၶါႏုႆတိ = ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္တို႕ကို အဖန္ဖန္ပြားမ်ားျခင္း။
မိမိစိတ္၌၊
အမွန္ကို ေက်ာ္သြားၿပီး၊
အမွားကိုသိတတ္သည့္ "ေမာဟ"
ျဖစ္တာမ်ားသည္ဟု
သိရေသာအခါ .
. "အရဟံ =
ကိေလသာရန္သူကို
ပယ္သတ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားပါတကား။
သမၼာသမၺဳေဒၶါ =
အလံုးစံုေသာတရားတို႕ကို၊
မေဖာက္မျပန္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္
သိေတာ္မူေသာ
ျမတ္စြာဘုရားပါတကား" စသည္ျဖင့္၊ ဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါးလံုးကိုျဖစ္ေစ၊ တစ္ပါးပါးကိုျဖစ္ေစ၊ ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္၊ကုိယ္ေစာင့္တရားခ်ထားၾကရမည္။
၂။ ေမတၱာ = အက်ိဳးကိုလိုလားေသာအားျဖင့္၊ ခ်စ္ခင္ျခင္း၊ ေမတၱာကို အဖန္ဖန္ပြားမ်ားျခင္း။
မိမိစိတ္၌၊ မိမိကိုလည္း ဖ်က္ဆီးတတ္၊ သူတစ္ပါးတို႕ကိုလည္း ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ "ေဒါသ" ျဖစ္တာမ်ားသည္ဟု သိရေသာအခါ . .
"ငါသည္၊ ေဘးရန္ ကင္းပါေစ၊ စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းပါေစ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲ ကင္းပါေစ၊ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ မိမိခႏၶာ၀န္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ပါေစ။ ခ်စ္ခင္အပ္ေသာပုဂၢိဳလ္တို႕သည္, မခ်စ္လြန္း မမုန္းလြန္းေသာပုဂၢိဳလ္တို႕သည္, ရန္သူျဖစ္ေသာပုဂၢိဳလ္တို႕သည္, အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာေန အားလံုးေသာ သတၱ၀ါတို႕သည္၊
ေဘးရန္ ကင္းၾကပါေစ၊ စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းၾကပါေစ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲ ကင္းၾကပါေစ၊ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ မိမိခႏၶာ၀န္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစ"ဟု၊ အစဥ္အတိုင္း ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္၊ ကိုယ္ေစာင့္တရား ခ်ထားၾကရမည္။
၃။ အသုဘ = မိမိခႏၶာကိုယ္၊ သူတစ္ပါးခႏၶာကိုယ္တို႕၌၊ အသုဘဟု ထင္ျမင္ေအာင္ပြားမ်ားျခင္း။
မိမိစိတ္၌၊ မိမိခႏၶာကိုယ္ကိုလည္း တပ္မက္၊ သူတစ္ပါးတို႕၏ ခႏၶာကုိယ္ကိုလည္း တပ္မက္ႏွစ္သက္တတ္ေသာ "ေလာဘတဏွာ" ျဖစ္တာမ်ားသည္ဟု သိရေသာအခါ . .
"ဤကိုယ္၌၊ ဆံပင္၊ ေမြးညင္း၊ ေျခသည္း၊ လက္သည္း၊ သြား၊ အေရ။ အသား၊ အေၾကာ၊ အရိုး၊ ရိုးတြင္းျခင္ဆီ၊ အညွိဳ႕။
ႏွလံုး၊ အသည္း၊ အေျမွး၊ အဖ်ဥ္း၊ အဆုတ္။
အူမ၊ အူသိမ္၊ အစာသစ္၊ အစာေဟာင္း၊ ဦးေႏွာက္။
သည္းေျခ၊ သလိပ္၊ ျပည္၊ ေသြး၊ ေခြ်း၊ အဆီခဲ။
မ်က္ရည္၊ ဆီၾကည္၊ တံေတြး၊ ႏွပ္၊ အေစး၊ က်င္ငယ္။
ဤ(၃၂)ပါးေသာ အဖို႕အစုတို႕သည္၊ အဆင္း, အနံ႕, သ႑ာန္, တည္ရာအရပ္, မွီရာအေၾကာင္းအားျဖင့္၊ စက္ဆုတ္စရာ၊ ရြံစရာ ျဖစ္ကုန္၏။ မတင့္တယ္ၾကကုန္။ အသုဘသာ ျဖစ္ကုန္၏"ဟူ၍၊ အသုဘကမၼ႒ာန္း ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္၊ ကိုယ္ေစာင့္တရား ခ်ထားၾကရမည္။
၄။ မရဏႆတိ = မိမိ၌ရွိေနေသာ ေသျခင္းသေဘာကို၊ ထင္ျမင္ေအာင္ ပြားမ်ားျခင္။
မိမိ၏စိတ္၌၊ ေထာင္လႊားတတ္သည့္ "မာန" ျဖစ္တာမ်ားသည္ဟု သိရေသာအခါ . . "ငါသည္ ဧကန္မုခ် ေသရလတၱံ႕။ ထြက္သက္မွ ၀င္သက္တုိင္ရံုေလာက္ၾကာေအာင္၊ အသက္ရွည္လွ်င္ ေတာ္ေပစြ။ ၀င္သက္မွ ထြက္သက္တုိင္ရံုေလာက္ၾကာေအာင္၊ အသက္ရွည္လွ်င္ ေတာ္ေပစြ။ ဧကန္မုခ် ငါ ေသရလတၱံ႕"ဟူ၍မရဏႆတိပြားမ်ားကာ၊ကိုယ္ေစာင့္တရားခ်ထားၾကရမည္။
ဤကိုယ္ေစာင့္တရား (၄)ပါးရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕သည္၊ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ေရာက္သည္အထိ၊ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ၾကေသာအခါ၊ တရားမေတြ႕ေသးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕မွာ၊ လွ်င္ျမန္စြာ တရားေတြ႕ၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။ တရားေတြ႕ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕မွာ၊ လွ်င္ျမန္စြာ တရားတက္ၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။ တရားထူးတရားျမတ္မ်ား ရထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕မွာ၊ တရားထူး တရားျမတ္မ်ား လွ်င္ျမန္စြာ ရၾကမည္ျဖစ္ေပသည္။
(သဒၶမၼရံသီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)
ျမတ္စြာဘုရားပါတကား" စသည္ျဖင့္၊ ဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါးလံုးကိုျဖစ္ေစ၊ တစ္ပါးပါးကိုျဖစ္ေစ၊ ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္၊ကုိယ္ေစာင့္တရားခ်ထားၾကရမည္။
၂။ ေမတၱာ = အက်ိဳးကိုလိုလားေသာအားျဖင့္၊ ခ်စ္ခင္ျခင္း၊ ေမတၱာကို အဖန္ဖန္ပြားမ်ားျခင္း။
မိမိစိတ္၌၊ မိမိကိုလည္း ဖ်က္ဆီးတတ္၊ သူတစ္ပါးတို႕ကိုလည္း ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ "ေဒါသ" ျဖစ္တာမ်ားသည္ဟု သိရေသာအခါ . .
"ငါသည္၊ ေဘးရန္ ကင္းပါေစ၊ စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းပါေစ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲ ကင္းပါေစ၊ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ မိမိခႏၶာ၀န္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ပါေစ။ ခ်စ္ခင္အပ္ေသာပုဂၢိဳလ္တို႕သည္, မခ်စ္လြန္း မမုန္းလြန္းေသာပုဂၢိဳလ္တို႕သည္, ရန္သူျဖစ္ေသာပုဂၢိဳလ္တို႕သည္, အရပ္ဆယ္မ်က္ႏွာေန အားလံုးေသာ သတၱ၀ါတို႕သည္၊
ေဘးရန္ ကင္းၾကပါေစ၊ စိတ္ဆင္းရဲ ကင္းၾကပါေစ၊ ကိုယ္ဆင္းရဲ ကင္းၾကပါေစ၊ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာစြာျဖင့္ မိမိခႏၶာ၀န္ကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါေစ"ဟု၊ အစဥ္အတိုင္း ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္၊ ကိုယ္ေစာင့္တရား ခ်ထားၾကရမည္။
၃။ အသုဘ = မိမိခႏၶာကိုယ္၊ သူတစ္ပါးခႏၶာကိုယ္တို႕၌၊ အသုဘဟု ထင္ျမင္ေအာင္ပြားမ်ားျခင္း။
မိမိစိတ္၌၊ မိမိခႏၶာကိုယ္ကိုလည္း တပ္မက္၊ သူတစ္ပါးတို႕၏ ခႏၶာကုိယ္ကိုလည္း တပ္မက္ႏွစ္သက္တတ္ေသာ "ေလာဘတဏွာ" ျဖစ္တာမ်ားသည္ဟု သိရေသာအခါ . .
"ဤကိုယ္၌၊ ဆံပင္၊ ေမြးညင္း၊ ေျခသည္း၊ လက္သည္း၊ သြား၊ အေရ။ အသား၊ အေၾကာ၊ အရိုး၊ ရိုးတြင္းျခင္ဆီ၊ အညွိဳ႕။
ႏွလံုး၊ အသည္း၊ အေျမွး၊ အဖ်ဥ္း၊ အဆုတ္။
အူမ၊ အူသိမ္၊ အစာသစ္၊ အစာေဟာင္း၊ ဦးေႏွာက္။
သည္းေျခ၊ သလိပ္၊ ျပည္၊ ေသြး၊ ေခြ်း၊ အဆီခဲ။
မ်က္ရည္၊ ဆီၾကည္၊ တံေတြး၊ ႏွပ္၊ အေစး၊ က်င္ငယ္။
ဤ(၃၂)ပါးေသာ အဖို႕အစုတို႕သည္၊ အဆင္း, အနံ႕, သ႑ာန္, တည္ရာအရပ္, မွီရာအေၾကာင္းအားျဖင့္၊ စက္ဆုတ္စရာ၊ ရြံစရာ ျဖစ္ကုန္၏။ မတင့္တယ္ၾကကုန္။ အသုဘသာ ျဖစ္ကုန္၏"ဟူ၍၊ အသုဘကမၼ႒ာန္း ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္၊ ကိုယ္ေစာင့္တရား ခ်ထားၾကရမည္။
၄။ မရဏႆတိ = မိမိ၌ရွိေနေသာ ေသျခင္းသေဘာကို၊ ထင္ျမင္ေအာင္ ပြားမ်ားျခင္။
မိမိ၏စိတ္၌၊ ေထာင္လႊားတတ္သည့္ "မာန" ျဖစ္တာမ်ားသည္ဟု သိရေသာအခါ . . "ငါသည္ ဧကန္မုခ် ေသရလတၱံ႕။ ထြက္သက္မွ ၀င္သက္တုိင္ရံုေလာက္ၾကာေအာင္၊ အသက္ရွည္လွ်င္ ေတာ္ေပစြ။ ၀င္သက္မွ ထြက္သက္တုိင္ရံုေလာက္ၾကာေအာင္၊ အသက္ရွည္လွ်င္ ေတာ္ေပစြ။ ဧကန္မုခ် ငါ ေသရလတၱံ႕"ဟူ၍မရဏႆတိပြားမ်ားကာ၊ကိုယ္ေစာင့္တရားခ်ထားၾကရမည္။
ဤကိုယ္ေစာင့္တရား (၄)ပါးရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕သည္၊ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ေရာက္သည္အထိ၊ ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ၾကေသာအခါ၊ တရားမေတြ႕ေသးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕မွာ၊ လွ်င္ျမန္စြာ တရားေတြ႕ၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။ တရားေတြ႕ၿပီးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕မွာ၊ လွ်င္ျမန္စြာ တရားတက္ၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။ တရားထူးတရားျမတ္မ်ား ရထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕မွာ၊ တရားထူး တရားျမတ္မ်ား လွ်င္ျမန္စြာ ရၾကမည္ျဖစ္ေပသည္။
(သဒၶမၼရံသီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)
No comments:
Post a Comment
စိတ္ထဲရွိတာတစ္ခုခုေရးခဲ့ေပါ့